Dutch of Duchess
28 mei 2015 - Marieke RoelfsemaVandaag bezoek ik een middelbare school in Palo, in Tacloban op de Filipijnen. Het is een enorme school met 2400 leerlingen.
UNICEF heeft na tyfoon Haiyan de school gerepareerd met een nieuw dak, en heeft schoolspullen en lesmaterialen gegeven. Wanneer ik de aula binnen loop, zie ik daar wel 100 tieners zitten, allemaal in schooluniform. Ook zie ik in prachtige letters mijn naam op een schoolbord: 'Dutch Marieke Roelfsema'. 'O jee', zegt mijn UNICEF-collega, 'we hadden nog zo gezegd dat ze geen programma hoefden te doen, maar ze hebben toch iets georganiseerd.' Op alle stoelen ligt een programmaboekje. Ik voel dat de verwachtingen hoog gespannen zijn, en begrijp het eigenlijk niet helemaal.
Op 8 november 2013 raasde tyfoon Haiyan over de Filipijnen en liet een immense verwoesting achtern. Marieke Roelfsema werkt als noodhulpspecialist voor UNICEF Nederland en bracht een bezoek aan het land om te kijken wat UNICEF sindsdien gedaan heeft om de bevolking er weer bovenop te helpen.
'Het dak van de school is gerepareerd na de tyfoon'
De schoolleiding vertelt eerst wat er is gebeurd met de school tijdens de ramp, en hoe dankbaar ze zijn voor de buitenlandse hulp. De periode dat de kinderen in schooltenten zaten was niet fijn, want het was veel te heet. Ook de noodlokalen die daarna gebruikt werden waren veel te heet. Maar nu het gebouw weer in gebruik is genomen, is de school een fijne plek.
In mijn speech vertel ik hoe wij de ramp in Nederland hebben ervaren, en wat het Nederlandse publiek heeft gedaan tijdens de nationale Giro555 actie voor de slachtoffers van tyfoon Haiyan. UNICEF maakt hier ook deel van uit.
'Beste UNICEF..'
Tot slot geven de leerlingen een indrukwekkend optreden, waarbij ze in koor een tekst opzeggen en in dynamische formaties bewegen. De tekst gaat over wereldproblemen en mensenrechten. In een interview voor de schoolkrant vraagt één van de meiden me of ik blauw bloed heb. 'Nee hoor', lach ik. Het meisje kijkt een beetje verbaasd. Ik krijg een ketting van schelpjes omgehangen met een logo van de school. En een mooi versierde map met 'thank you', waar de leerlingen en leraren op individuele briefjes hun bedanktekst op hebben geschreven. Bijvoorbeeld: 'Beste UNICEF, ik wil mijn hartelijke dank uitspreken. Toen school dit jaar begon had ik geen tas. Ook geen schriften en potloden. Maar toen UNICEF, of u, ons schoolspullen gaf, kreeg ik weer hoop dat ik toch mijn school kan afmaken. Bedankt en we houden van u. Hoogachtend, Russell.'
We nemen afscheid en pas als ik weer in de auto zit begint het me te dagen. Ze hebben 'Dutch', wat 'Nederlands' betekent, verward met 'Duchess', wat een adellijke titel is. Vandaar dat ik met alle egards ontvangen ben! Oeps. Maar ik kijk terug op een hele bijzondere ochtend!
