De kinderen van het Bangui kinderziekenhuis

Fotograaf Ilvy Njiokiktjien en ik zijn een week in de Centraal-Afrikaanse Republiek (CAR) om de situatie van kinderen in beeld te brengen. In het land speelt zich een vergeten conflict af; er is nauwelijks aandacht voor de schrijnende situatie van de 2,4 miljoen kinderen. Een op de tien kinderen haalt zijn of haar vijfde verjaardag niet. En in het hele land is maar één kinderziekenhuis.

Ondervoedingskliniek

Naast het kinderziekenhuis staat een ondervoedingskliniek, bijna even groot als het ziekenhuis zelf. Geen wonder als je beseft dat de helft van alle kinderen in de CAR ondervoed is. We lopen langs een oma met een klein meisje op de arm. Het is schokkend om te zien hoe mager het kindje is. ‘Geen zorgen’, zegt mijn UNICEF-collega, ‘met de juiste zorg en aandacht zal ook dit ernstig ondervoede meisje snel aansterken’.

Kamer 8

De meest aangrijpende afdeling is misschien wel kamer acht, waar kankerpatiëntjes liggen. Hier is het het aller stilst. Je hoort geen kinderen praten, lachen of huilen. Als we om een hoekje van de kamer kijken liggen de patiëntjes in bed, hun ouders of grootouders ernaast. Ze zijn te ziek of hebben het te warm. De behandeling van deze kinderen duurt maanden. De ouders moeten al deze tijd bij hun kinderen blijven om hen te helpen met wassen en eten. Al die maanden kunnen de ouders niet werken of voor hun andere kinderen zorgen. Voor sommige vaders en moeders wordt het te veel, zij laten hun doodzieke kind achter in het ziekenhuis.

Grote indruk

Door armoede en conflict is de gezondheidssituatie van kinderen in de Centraal-Afrikaanse Republiek schrijnend. Er zijn te weinig gezondheidscentra, te weinig arten en verpleegkundigen, en te weinig medicijnen. Juist daarom maakt de inzet en toewijding van het gezondheidspersoneel en UNICEF-collega’s zo’n grote indruk op ons. Dag en nacht staan zij klaar voor de meest kwetsbare kinderen in de CAR.