Hier en daar aardverschuivingen

Het heeft de afgelopen dagen flink geregend, het moessonseizoen is nu echt begonnen. Hier en daar zag ik aardverschuivingen, doordat de grond volledig is verzadigd. Eén gezondheidspost hebben we moeten verplaatsen en ergens anders hebben we een trap aangelegd, omdat de modder onbegaanbaar was geworden. Gelukkig zijn alle posten nu weer toegankelijk.

Een nog nieuwe weg, die dwars door het kamp loopt, bleek niet goed aangelegd. Er liepen allemaal riviertjes dwars over de weg en de weg zelf was ingestort. Een paar dagen lang was een groot deel van het kamp onbereikbaar. Nu is de weg weer gerepareerd, maar hij is alleen toegankelijk voor ziekenvervoer en gezondheidszorg. 

Inspanningen lonen

Een groot gezondheidsrisico in deze natte omstandigheden is cholera. Deze ziekte is enorm besmettelijk en kinderen kunnen door acute diarree snel overlijden. Samen met lokale organisaties hebben we behandelcentra opgezet, maar gelukkig zijn er nog geen verdachte gevallen gesignaleerd. Dat komt waarschijnlijk door alle inspanningen vooraf: door onze vaccinatiecampagnes en door het gebruik van chloor bij de sanitaire voorzieningen. 

Al het voorbereidende werk heeft tot nu toe een grotere ramp kunnen voorkomen. Maar dat kan zomaar veranderen. De mensen in het kamp zijn heel kwetsbaar; ineens kan cholera alsnog uitbreken.

We doen wat we kunnen

Het is zo’n ontzagwekkend groot terrein, er staan zo eindeloos veel hutjes. Nu is het alleen maar nat. In juli wordt de regen nog erger, is de verwachting. Als het dan ook nog hard gaat waaien, gaan die hutjes zo de lucht in. Dat grijpt me enorm aan. Maar we doen wat we kunnen om de vluchtelingen door dit seizoen te loodsen.