Jeroen van der Heijden, kinderrechten- en bedrijvenspecialist bij UNICEF Nederland, is in Bangladesh vanwege kinderarbeid in de textielindustrie, een hardnekkig en complex probleem.
In Bangladesh werken talloze kinderen onbetaald of voor een hongerloon in bloedhete kledingateliers.
In Bangladesh werken talloze kinderen onbetaald of voor een hongerloon in bloedhete kledingateliers.
Vanwege de start van de ramadan zijn de straten van Dhaka nóg drukker dan normaal. Omgeven door luid toeterende auto’s, motoren, honderden fietsen, riksja’s, voetgangers, straatverkopers en bedelaars rijden we stapvoets door de Bengaalse hoofdstad, op weg naar industriegebied Keraniganj. We doen drie uur over een afstand van slechts 17 kilometer.
Als we eindelijk uitstappen komen we via donkere gangen en trappenhuizen - bij het licht van onze telefoons kunnen we zien waar we lopen - in een van de talloze kledingateliers van Bangladesh. In een ruimte niet groter dan een gemiddelde woonkamer zitten tenminste twintig jongens ijverig te werken achter ouderwetse naaimachines. Ze zetten spijkerbroeken in elkaar voor de lokale markt. De jongste werknemer is pas 11 jaar oud. Hij werkt bij wijze van 'stage' twee jaar in deze fabriek. Onbetaald; in ruil voor zijn werk krijgt hij een opleiding, eten en een slaapplek op de vloer. In de door TL verlichte ruimte is het bloedheet.
Het complex heeft honderden van zulke fabrieken, en er staan in dit gebied honderden van zulke gebouwen. Bij elkaar zijn vele duizenden kinderen onder erbarmelijke omstandigheden aan het werk.
Het schrijnende is dat deze jongens en meisjes onderdeel zijn van een complex sociaal en economisch systeem, waaruit ze niet zomaar kunnen ontsnappen. De kans is groot dat hun ouders zo arm zijn dat ze hun kinderen uit werken moeten sturen, soms ver van huis. Daarom werkt UNICEF samen met lokale gemeenschappen, de overheid en eigenaren van fabrieken om deze situatie te verbeteren. We helpen wetten te verbeteren, zoeken samen met fabrieken naar oplossingen en versterken het bewustzijn van de gemeenschap dat kinderen beter verdienen. Daarnaast krijgen (voormalige) kindarbeiders de kans om te leren, zodat ze zich kunnen ontwikkelen en bovenal kind kunnen zijn.
Deze hele week dat ik in Bangladesh ben, staat in het teken van de kledingindustrie. Tien producenten presenteren hun actieplannen, die ze samen met UNICEF hebben opgesteld. Nu volgt de uitvoering. Ik ben heel benieuwd. Als ik aan de werkomstandigheden in de loeihete ateliers denk, hoop ik dat dit het leven van de kinderen echt verandert.
UNICEF geeft werkende kinderen in Bangladesh de kans om naar school te gaan.
© UNICEF/Noorani
UNICEF wil dat de textielindustrie in Bangladesh de rechten van kinderen respecteert. Samen met diverse kledingmerken en -producenten doen we dat stap voor stap. Denk bijvoorbeeld aan de zorg voor kinderopvang en voor ruimtes waar moeders hun baby's kunnen voeden. Of aan gesprekken met bedrijven, zodat zij kunnen meewerken aan het voorkomen van kinderarbeid. We werken samen met diverse Nederlandse merken en hun leveranciers, maar ook met de leveranciers van deze leveranciers.
